Net ontdekt dat zoiets als sociale fobie bestaat

Hallo, ik snap goed wat je doormaakt. Ik ben zelf ook 26 en heb hier al last van vanaf mijn 19de. Wat altijd wordt aangeraden is om je gedachten te veranderen over sociale situaties en vooral de angst niet te vermijden. Ben je al bij een psycholoog geweest? Mocht je hier eens met me over willen praten, laat het gerust weten. Wellicht dat we elkaar een beetje kunnen helpen.

Hallo,
Je beschrijft het precies zoals ik het ook ervaar. Ik ben 21 jaar oud en bij mij begon het rond mijn 15e... Sinds al die jaren, ben ik opzoek gegaan wat mij het beste zou kunnen helpen. Ik durfde het vrienden of familie niet te vertellen, dus zocht vooral op internet.
Mijn angsten zijn nog niet voorbij, maar soms merk ik dat het wel minder is geworden. Ik heb nu de stap gezet om er met een psycholoog over te praten en daarnaast heb ik op internet ook boeken besteld die gaan over sociale fobie/sociale angst.
Ik kan je op dit moment nog niet de gouden tip geven, maar ik wilde toch even reageren op je bericht, omdat ik mezelf precies herken in hetgeen wat je schrijft. Soms is het juist fijn om dat te lezen/te horen, dat je hierin niet de enige bent! Ik hoop dat je voor jezelf oplossingen kunt vinden om beter om te kunnen gaan met de angst en dat het via die weg minder wordt.

Groetjes,

Hoi,

Wat komt dit ontzettend bekend voor. Dat wat jij zegt komt zo overeen met mijn situatie. Bij mij begon het bij mijn bijbaantje in het restaurant, zo rond mijn 21e (ben nu 29). Ineens een ontzettend rood hoofd, niet zo maar een rood hoofd maar gewoon echt gloeiend rood. Iedereen kijkt je aan en vraagt wat er met je aan de hand is en ik telkens maar smoesjes verzinnen of vragen waar ze het over hadden, ik heb het toch gewoon een beetje warm? Maar ondertussen er zelf van balen,schamen en neerslachtig van worden. In de jaren daarna nog steeds last van deze angstaanvallen gehad en vaak een gloeiend rood hoofd. Vooral in situaties waarbij je niet snel weg kan, bijvoorbeeld tijdens uiteten met vrienden of tijdens een presentatie of werkoverleggen. Op mijn 23e uiteindelijk naar de huisarts gegaan en mijn probleem voorgelegd. daaropvolgend ben ik in behandeling geweest bij een psycholoog en warempel, het ging beter met mij! Maar eigenlijk is het daarna weer bergafwaarts gegaan en mijd ik nog steeds bepaalde sociale situaties, heel vaak nog wel het angstgevoel maar wel minder de uiting in een gloeien rood hoofd, gelukkig!. Ik heb ook een baan waarin ik veel in contact kom met mensen (werk op een p&o - afdeling). Ook tijdens werkoverleggen snel blozen en vooral niet te lang aan het woord willen zijn.

Op dit moment ben ik ook vrijgezel maar zie er gewoon goed uit en ben hartstikke sociaal. Maar dit blozen en het denken wat anderen hiervan vinden kost mij zoveel energie en beperkt mij in mijn doen en laten op het werk en mijn deeltijdstudie. Ik denk wel eens; wat als er geen bloosangst zou zijn?

Ik weet niet wanneer je dit verhaal hebt geschreven of dat je dit nog leest, maar jouw verhaal sprong er bij mij bovenuit en wellicht kunnen we in contact komen om hier over te praten. Ik ben op het punt gekomen dat ik het zat ben en ben opzoek naar een geschikte training om van mijn angst af te komen.
Wellicht kunnen we iets aan elkaar hebben. Laat het dan even weten met een berichtje hieronder.


Groet,
R. (man)

Ik word bijna 43 jaar. En kwam er 2 maanden terug toevallig achter. Wat ik heb noemen ze een sociale fobie Als ik nu terug denk. is het als een rode draad door mij leven. Verklaard ook een hele hoop. Ik kan nu eindelijk zeggen waarom ik zo ben en waar het door komt. Ik heb het nu aan de meeste mensen die ik ken en dicht bij staan verteld. Familie geen reactie. Maar een goeie vriendin die ik al heel lang ken is nu een hele grote hulp voor mij. Ik durf tegen haar opeens alles te vertellen. Emoties gevoelens angste het op en neer gaan van mij energie. Wel gek ik ken haar al zo lang en nu durf ik het wel. Alleen omdat ik weet wat ik heb? Het lijkt ook wel dat ik opeens eerlijk durf te wezen tegen mij zelf. En ik heb 2021 al de eerste kleine stapjes gezet. En 2022 kleine stapjes blijven maken. maandag weer een stapje. Naar de huisarts. Ik krijg binnen kort hulp van die goeie vriendin om mijn huis eens goed schoon te maken.