Extreme onzekerheid die ik maar niet van mij afgeschud krijg

Ik voel mij dom! Heel dom! En dat komt voort uit een extreme onzekerheid die ik maar niet van mij afgeschud krijg.

Gisteren nog, we zijn bij vrienden op bezoek en ik verspreek mijzelf wel een keer of 3 gedurende de dag. Zeg bamboe wat riet blijkt te zijn, ik heb het over paragliden in plaats van parachute springen en nog een aantal dingen. Heel erg vervelend. Zeker als andere hier sneaky op reageren naar de ander zonder mij hierin mee te nemen. Ik ben hier super gevoelig voor en had meteen door dat het over mij ging en ik iets doms gezegd had. Als ik er dan naar vraag dan wordt er niet gereageerd of achter mijn rug om. Als ik ergens niet tegen kan dan is het dat wel. Ik voel mij zo dom! Ik merk dat ik er de hele middag, avond en nacht (het is nu 4:06u) al mee zit. Ik kan het niet loslaten. Een ‘normaal’ mens zou misschien meelachen en denken oh ja het is natuurlijk riet en daarmee is het klaar maar nee, helaas is dat voor mij niet weggelegd. Ik ben beter in het afbranden van mijzelf en mij terugtrekken in mijn isolement. Zucht. Hoe kom ik hier ooit uit.