De overgang van rust naar bewegen

Hallo,
Ik heb sinds 4 maanden last van chronische hyperventilatie. Vaak gaat het dagen achter elkaar heel slecht: uren lang geen adem kun halen, gespannen middenrif en keel, heel benauwd en dan kan het zomaar weer een aantal dagen goed gaan (hoewel de benauwdheid altijd lurkt).
Iets wat ik hier nog niet heb gelezen is over de overgang van rust naar bewegen. Als ik s' ochtends vanuit bed in beweging kom, loop ik als een vis naar lucht te happen alsof mijn brein denkt dat ik veel meer zuurstof nodig heb, terwijl ik na gewenning aan een activiteit zo prima 10 km kan lopen. Kortom, bij kleine nietige dingen buiten adem raken terwijl je eigenlijk conditioneel veel meer kan. Herkenbaar?